اینصدا / سحر مختاری : بافت قدیم شهر، جایی است که قدمتی دور و دراز دارد. مهم نیست در کدام شهر باشد؛ هرکجا که هست هویتی تاریخی دارد و پربازدیدترین مکانهای شهر را در خود جای داده است. جایی که بخشی از درآمد آن گاهی حسابهای بانکی افراد بسیاری را پر میکند. شیراز شهری تاریخی، فرهنگی و مذهبی است که قدمتی طولانی دارد. قلب این شهر، جایگاه بافت قدیمی و خانههای تاریخی و ارزشمند بسیاری است که چشم را مینوازد و دل را صفا میدهد. اینها اما همهی داستان نیست. از قدمزدنهای سرخوشانه و سیاحت که بگذری، درنگ کنی، بایستی و عمیقتر ببینی، چیزهای بیشتری خواهی دید. همین بافت ارزشمند، زادگاه و محل اقامت کودکانی میشود که آنگونه که باید کودکی نمیکنند. کودکانی که قرار است در شش سالگی طعم خیابان را بچشند. خیابانها را با پاهای کوچکشان متر کنند. در سرمای زمستان دستانشان ترک میخورَد و در سوز تابستان چشمانشان در لهیب آفتابی غلیظ خشک میشود. چشمهایشان خون میشود وقتی به جای بازی کردن، بازیچه میشوند. پلاستیکهایی که میفروشند، صحنههایی که میبینند و چیزهایی که گاه نادانسته مصرف میکنند. چگونه میتوان هضم کرد آن کودکانِ کودکی نکرده را؟ آنها روی گنج میخوابند؛ همان ساختمانهای قدیمی، که بعضیشان منبع درآمدهای بسیار است. « ناس » مخدّری رایج و ارزان در خیابانهای شهر! ناس یا نسوار، ماده گیاهی سبزرنگ و اعتیادآوری است که با برگ تنباکو ساخته میشود و طعم و بوی بسیار تندی دارد. در بعضی از مناطق به رنگ قهوهای هم یافت میشود که در اصطلاح به آن « تمباک » میگویند. برگها را نرم میکوبند، با کمی آهک مخلوط کرده و به فروش میرسانند. مصرفش ساده است : کافیست جلوی دهان، میان لب و دندان و یا زیر زبان بگذاری. برخی هم ناس را ب,ناس,موادمخدر,نسوار,شیراز ...ادامه مطلب